Diriliş Yurduna Koşmak

Zaman, yalnızların direnen yüreği ile yeniden şekilleniyor. Yeni olan, eskiden hiç bu kadar farklı olmamıştı. Hakikatin zuhuru dönemidir şimdi. Eski hiç olmadığı kadar eskiyecek ve yeni olan, onurlu insanların eliyle hakikatin ışığıyla yükselecek. Yeniden yücelmek için ayaklanan hakikat ve onun uğruna ölümü yaşamdan ayırmayan bir avuç yalnızların çağına tanıklık ediyor insanlık.

Fotoğraf net!

Yıkık kentin onurlu insanları, çürük yüreklerin korkak insanlarına "utanma" duygusunu yeniden hissettiriyor. Bombalar altında şükrün eda edildiği bir belde, gözlerde şaşkınlık, zihinlerde koca depremler, yüreklerde ayaklanmalar meydana getiriyor. Hendek çukurlarına atılarak ölümle sindirilmeye çalışılan bir halk, küresel bakışlar ve aldırmaz yaşamların boyunduruğu altındaki "ötekilere" var oluşun asıl anlamı üzerinden köklü sarsıntılar yaşatıyor. Bir  küçük beldenin bir avuç insanı, dünyanın geri kalan sessiz yığınına yüzlere şedit tokatlar indirerek mesajlar veriyor.

Küçük bir beldede tarif edilemeyecek kadar derin bir inancın iktidar olduğu yürekler, bugün dünyanın hayretler içinde izlediği direniş hareketini devam ettiriyor. Dönüşen ve değişen binlerce insanın yaşama bakışlarını Gazze'deki bir avuç kahraman derinden etkiliyor. Koca dünya, küçük bir kara parçasından oluşan Gazze ile yeni sorgulamalar  dönemine giriyor. Artık insanlar, hayatlarındaki gidişatın akıbetini yeniden ele alarak olayları görmeye başlıyor. Kimilerinde uyanışın ayak izleri belirmeye başlarken, kimilerinde özüne dönüş devrimi gerçekleşiyor. Hayretler yüklü küresel bakışları üzerine çeken inancın başkenti olan Gazze, kimilerinin nefret ve kinini büyütürken, kimilerinde silinmek üzere olan inancı canlandırıyor. Her halükarda Gazze, büyük değişmelerin ve derin gelişmelerin merkezi noktasında yer alıyor.

Çok anlamlı bir mektep Gazze...

İnsanın, uyanışa giden yolun merkezini takip ettiğinde vardığı yer bu belde oluyor. Hakikatin doğum yeri burası. Bütün kartondan ilahların yerle bir olacağı haberini vermek için acıların ve katliamların en büyüğüne maruz kaldıkları halde sabırsızlıkla bekliyorlar. Yeryüzü sahtekarlarına, uzun yıllardır insanlığa porsiyonlar halinde sundukları "insan hakları" zehrini yutturmak için ölerek direniyorlar. Ölüyorlar ve ölümle yabancılık çekmeden yürüyorlar. Ölürken, ölü yüreklere mesaj veriyorlar. Ölerek özgürlüğün zirvesine uçuyorlar. Zaten özgürlük en çok onlara yakışıyor. Zira onlar özgürleşmek için ölmek, köleleşmemek için direnmek gerektiğini çok iyi biliyorlar. Dahası onlar, ölü yürekler ve köleleşmiş zihinleri yeni bir doğuşla ve temiz bir haykırışla diriltmek için ölüyorlar. "Ölüm, toprakta filizlenmenin adımıdır" gerçeğini bütün çıplaklığıyla ortaya koyuyorlar.

Gazze'nin dokunmadığı ruh eziyet çekmekten kurtulamayacaktır. Hiçbir şey değişmemiş gibi, eskinin üzerine sürdürülebilir bir yaşamı devam ettirmek, hüsranlar içinde bocalamaktan başka bir şey değildir. İnsanlık farkına varmalıdır ve gerçeğin her zaman için gözler önünde olandan oluşmadığını bilmelidir. Gün yüzüne çıkmak için sabırsızlıkla bekleyen gerçekler, bazen bir kıvılcım,  bazen bir ses, bazen de kutsal eylemler ile ortaya çıkar. Gerçeğin ne olduğuna dair derin düşüncelerin ve tefekkürün yolu herşeyden önce uyanıştan geçer. Çünkü uyanmadan gerçek dünyaya dönemezsiniz. Uykular gerçeklerin değil hayallerin mekanıdır. Uykunun ağır olduğu yerlerde çürümüşlüğün ayak izleri olur. Gazze dışındaki bütün yerler derin uykular içindedir. Ne yazıktır ki uyanmayı ertelemekle gurur duyan anlamsız davranışları var insanlığın. Oysa uyku, konforun gıdasıdır. Uyanmak eylemi besler; eylem yorgunluğa hayır demenin öteki şeklidir. Beden yorulur, dinlenir ve dirilir. Ancak ruh yorulduğunu ilan ettiği vakit, sapmalar, çöküşler ve yılgınlık başlar. Ruhun çöküşü, aynı zamanda katı kalplerin ve dağınık zihinlerin çoğalmasıdır. Bu anlamda Gazze, ruhun diri kalması için şerefli bir çığlıktır.

Uyanışa, doğrulmaya, zihni arınmaya, fikri olgunluğa, vicdan yolculuğuna, merhamet ekmeye, yeniden dirilmeye,  sorgulamaya, sahte yaşamlara elvedaya, karanlık fısıltılara karşı basiretli olmaya, kölelikten özgürlüğe kanat çırpmaktır Gazze'nin duruşu. Gazze fikir yurdudur; fikri eylemleştirmek ise tüm insanlığın sorumluluğudur. Gazze ile değişmeyen kimlik, özgürlük sanılan kölelik yaşantısının gönüllü bireyi olmaktan kurtulamayacaktır.

Kavgalar kötülüğün kaynağına karşı verildiğinde anlamlı olur. Kötülük hâkimiyet alanını genişlettiğinde iyiliğin yaşam alanı daralır. Böylece kötülük efendi olduğunu ilan ederek sistemleştirdiği düzende kendine modern itaatkarlar üretir. İtaat ederken özgürlüğün doruklarında yaşam sürdüğüne inanan yığınları uyandırmak kadar yorucu yaşam yoktur. Bu yüzden kötülüğe karşı yürütülen direniş, çoğunluktan uzak ama nitelikle yoğrulmuş yalnızların direnişidir. Bütün anlamlı kavgalar iyiliğin hâkimiyeti için kötülüğe uzanan yumruklardır.  Kötülüğün yediği her yumrukta uyananların sayısındaki çokluk, zulmün ve  ömürünün doğuşunu biraz daha geciktirecektir. Dünyanın çoğunluğundaki itaatkar kölelik, İsrail ve yandaşlarının dünya sömürüsüne katkıdan başka bir şey değildir. Gazze'nin boyun eğmeyen ve hayretler çoğaltan dik duruşu, kötülüğe vurulan yumruğun adıdır. Bu yumruğun içine bir taş koymak, yeryüzü insanlığının selameti için bir zorunluluktur.

İyiler kötülere sessiz kaldığında fırtınalar tufana dönüşür. Çünkü zalim, kötülüğün alanını küçük adımlar atarak genişletir. Atılan her adım bir sonraki adımın doğumunu kolaylaştırır. Zulüm yeryüzünde tamamen söz sahibi olmasın diye sesini kısmaya uzanan bütün yumruklar onurun ve izzetin simgesidir. İyinin elinden tutmak, iyiliğin hâkimiyeti için küçük büyük demeden adımlar atmak, yalnızca inancın değil insanlığın da en başta gelen görevidir.

Kötülükten men etmek öncülerin, kötülükten uzaklaşmak iyilerin, kötülükle kavga etmek mücahid olmanın gerekliliğidir. İyiliği duymamak duyarsızlarin, kötülüğe kulak vermek korkakların, kötülüğü yaymak zalimlerin vasfıdır.

Taraf belli, fotoğraf net!

İnsana düşen sorumluluk, hangi yöne adım atması gerektiğinin farkına varmaktır.