müslüman aklının gavurdan en temel farkı

insan için, istisnası yok dinli dinsiz fark etmez
tek sermayesi olan kısıtlı ömrünü adeta satarak elde ettiği,
takas yaptığı kazandığı ne varsa kendinin etiket değeri olur.
etiket işte dost!
alınacak malın kıymetini belirleyen parasını, kaç lira yani onu derim...
pahalı olan her zaman iyi demek değilse de çok zaman kalitenin illa ki bir fiyatı olur...
mesela iyi bir takım elbise,
dikişi, kumaşı bir de marka değeri varsa etiketi malum işte…

peki dost insanın kalitesi nereden anlaşılır bi konuşsak diyordum...
bu konuyu önemsiyorum, çünkü insan da sonuçta yaptıklarıyla kazanılan
bir etiket sahibi oluyor...

mesela “kolda altın bilezik” sahibi olmak yani parası çok olan meslek sahibi diyorum
üzerimizdeki önemli etiketlerden birisi oluveriyor değil mi?
daha ilginci doğuştan kazanılan etiketleriniz vardır.
yakışıklılık gibi, güzellik gibi, boy pos, endam falan işte...
aile, soy sop, aşiret... anladınız siz.

kız görmeye gidildiğinde
kız annesinin sözün arasına sıkıştırıp oğlan annesine sorduğu
“oğlunuz ne işle meşgul” sorusu görüşmenin en önemli safhası olmaya her zaman adaydır. oğlumuzun işi o ara
kız annesinin “hı” demesiyle başka bir alana kayar.
hı deyip geçmeyin dost kız annesinin suratının aldığı şekil o ‘hı!’yı var ya! açıklayandır.
oğlumuz sanayici, mühendis, babasının fabrikası var, veya doktor derken
o hı yüzde farklı veya
işsiz, amele, asgari ücretli falan işte
hı! simaya farklı şekil verir...

yani derim ki dost
gavurun ve onları taklit eden kalabalıkların en temel ticari anlayışı yatırımı olmayan
al ömrümden şu zamanı ver peşin ücretini anlayışıdır.
ve insanın sadece etiket değeri diye bildikleri de odur
ah ki ah!
ama sonuçta tüm kazanılan yatırım
ölümle birlikte 2 metre kare toprak 3 metre kefene döner.

müslüman aklının gavurdan en temel farkı
yaşadığı hayatın takasında çok akıllı bir ticaret yapar ve
Allah’a satar ömür denilen kısa zamanını.
Bu ticaret mutlak karlı olan ve ölüm sonrası eşsiz bir karşılığı olan getirisi vardır.

“Şüphesiz Allah, mü’minlerden canlarını ve mallarını, kendilerine vereceği cennet karşılığında satın almıştır. Artık, onlar Allah yolunda savaşırlar, öldürürler ve ölürler. Allah, bunu Tevrat’ta, İncil’de ve Kur’an’da kesin olarak va’detmiştir. Kimdir sözünü Allah’tan daha iyi yerine getiren? O hâlde, yapmış olduğunuz bu alışverişten dolayı sevinin. İşte asıl bu büyük başarıdır.’’ (tevbe 111)

o zaman şöyle desek olur sanki;
kişinin kalitesi dilediklerinde saklıdır
hani gözünü diktiği, umduğu, arzu ettiği, olması için dualara durduğu
onun için yorulduğu, yoluna düştüğü şeyler diyorum işte...

evet hayatı tüketen,
dilek, istekler ve
sahip olduklarımız kişinin etiket değerini belirler...

onun için diyorum ki;
ne dilediğimize dikkat edelim...
gerçek kurtuluşu ve sekineti bu dünyada  sahip olacağımız bir şey üzerinden istemeyelim
çünkü elde ettiğiniz an artık sıradanlaşır
insan için kavuşulmuş olan değeri kaybedilendir.
mesela aşk ulaşılmayan sevgiliye duyulan aşkın duygudur.
aslı’sına ulaşan kerem hiç yoktur be dost

isteklerimize göre hayat inşaa etmek bize asla sekinet getirmez.  
gerçek anlamda insan olmak , inançlar fikirler ve idealleri için yaşamaktır
hayatta istediklerinizi ne kadarını elde ettiğiniz değil,
yaşamı
özveri, inanç, şefkat ve samimiyet alanlarında  ölçmek gerekir

Allah’ın kitabını gerektiği gibi okuyan, namazı dosdoğru kılan ve kendilerine verdiğimiz rızıklardan Allah yolunda gizli açık harcayanlar, asla zarara uğramayacak bir ticâreti ümit edebilirler. (fatır 29)

ökkeş
dindarlık en kârlı ticareti yapmak olunca,
bi de böylesi bir ayet var mustafam dedi;

ey iman edenler! sizi gayet acı bir azaptan kurtaracak,
üstelik size çok kârlı bir ticaret sağlayacak bir iş bildireyim mi?
Allah'a ve elçisine inanır, Allah yolunda mallarınızla ve canlarınızla mücahede edersiniz. eğer bilirseniz bunu yapmak sizin için çok hayırlıdır.(saff 10)

ayetini okudu ve sustu