Tık tık tık...
Kulağımda mı tıklıyordu kalbim de mi henüz anlayamamıştım.
Ayrılığın ayak sesi idi
Acı acı ağıtları
Tık tık tık...
Zaten oldum olası saat tıkırtısında uyuyamazdım.
Ben saatin uzun kolunu adı neydi hiç sevmiyordum bilirsin..
Yeryüzündeki bütün fakirlerin parasızlığı
bütün garibanların sessizliğini bütün mahkumların asiliğini
tutmuş ve yutmuştum o gece...
Dilim dişlerimin arasında kilitli..
Aç kalınca dağdan iner bu köyün itleri.!
Ağlamak bir insana bu kadar mı yakışır.
Baktım
döndüm bir daha baktım.
Nasıl bir sirayet aman Allah'ım.
Kızdım kendime
nasıl inandırdın bırakıp gideceğine...
Ömrümmm dayanır mıydı onsuz gülmelere
Bomboş odanın içinde eski bir kanepenin dibine çökmüş ağlıyordu.
Söyle söyle söyle diyordu
Tık tık tık diye canımı acıtan saat..
Ne zaman söyleyeceksin aslında ona kıyamadığını diye soruyordu hiç durmadan ilerleyen saat..
Canına yandığım.
Bu gece ilerlemeseydi zaman ne kaybederdi ...
Tık tık diye dinlediğim ses ile güneşi karşıladım.. Bağlılığın,devranın, sevdamın fedakarlığın emeğin yüreğime işlenişi idi o gece...
Sevdiğine kıyamamanın, parmak uçlarında yürümenin, susarsam incineceğini bilmenin adı oldu yüreğimin yangını ...
Düz yazı ile düşünmenin şiirle düşünmekten zor olduğunu düşündüm.. Sonra içimdeki bitmek bilmez çağlayanın düz cümlelere sığamayacağını anladım...
Yıllarca sakladığım
Sarıp sarmaladığım acılarımın
Başladım kimselerin eşlik etmesi mümkün olmayan sadece benim anlayacağım ağıtlara..
Zemheride insan dağlanır mı imiş o yürek yangını ile...
Aşk ile düş ile savaş ile zor ile zorba ile..
Savaşır mıymış insan..
Yelkovanla kavgalıydım ziyadesiyle
Şikayetim var
Bu batıl davalardan
Batıl davacılardan
Sürgün yediğim kavgalardan
Kemiriyor beynimi
Tık tık tık
Sanki sevdiğimi elimden alıp gidecek gibi...
Üzerime kalın çok kalın karanlıklar örttüler.. Üşümeyeyim diye mi dedim..
Meğerse değilmiş...
Anlattım sonra.
Kurda kuşa dağa taşa
Seslenmediğim kimse kalmadı
Yuvasını alelacele yapan karıncayı durdurdum. Çevirdim yolundan..
Kalın karanlıklar ile ay gibi parlamaya direnç göstermeyeyim diye...Örtmüşler üstümü dedim...İnsanın içinde buzdan kaleler var ya işte onu sevda eritiyor bunu asla kalbi taşlaşmış olanlar öğrenemeyecek dedim..
Karınca ile aramızdaki sırdı bu...
Elini göğsüne vura vura
Aha şuraya oturdu be ana..
Sevdiğimin dilinden ağıtlar döküldü yüreğime
Dedim ölü benim ölüm
Ondan evvel
Beni hemen gömün...
Bilmedikleri için gömmek istediler karanlığa..
Sevda denilen kuyuya düşenin ipi sağlam olur bilmediler...
İnanma'dan örülen duvarlar , merhametten neşet eden sevdalar ...
Nasıl inandın seni bırakıp gideceğime..
Nasıl..
Tersinden akıyorum diye mi?
Beynimde yankılanıyor..
Tık tık tık..
Bütün odalar sağırdı..
Sadece ben duyuyorum..
Dargın olmanın hamallığını yaptın..
Teselliden eksik yamalı cümleler..
Bırak gideyim dedim ..
Sessizlik..
Biliyor musun o saati hiç sevmedim ben...
Ne zaman tık tık tık sesini duysam ayrılık, kan, gözyaşı kusuyorum..
Dünyanın içine gizlenmiş
Gürül gürül akan nehri bulmuştum...
Karışmasın hiç kimse bana
Ben her gece
Kanlı şiirlerimi yıkıyorum
İçime doğdun sonra
Aranan suçlu gibi aklımdan çıkmadı eşgalin...
Söyle...
Şimdi kim bağışlayacak beni..
Bekleyeceğim yine de...
Çelişkili çetrefilli şiirler yaz hadi demeni...
Her türlü ihtimalin altında kalmıştım
Yitirdim hecelerimi
Beklemenin sancısı bu kadar mı ezer sineyi
Sönmüştü
Gözlerimin feri
Sonra dönmüştü
Bakmayacağım diye çırpınıyorken...
Tık tık tık...
Saatleri kaldırın odalardan...
Yürüyen cenazeleri de ...
Kaldırın sağdan soldan..
Ayrılıkçı fikirleri..
Saplantılı halleri...
Boşaltın cepleri..
Serbest bırakın dilencileri
Ne varsa ortaya çıksın
sahtelikleri...
Nasıl inanırsın bırakıp gideceğime seni...
Başımı eğdiler arkadan topladılar
Bilmiyorlar mıydı
Senden başkasına vermediğimi
Ellerimi...
Tık tık tık...
Sevmiyorum bu sesi...
Sevmiyordum işte
Yaşıyor mu içimde sevdan
Duyamıyorum nefesini...
Yelkovanla kavgamız bitmedi...
O günden beri...
