Nereye ve kime aidiyet ile bağlanmak gerektiğini bilmek-Zeynep Taş

Tüm günahlarım tüm hatalarım tüm aşırılıklarım ile sana geldim Ya Rabb diyip kapıdan kovulmamak; ne güzel histir, ne özel hissettirir.

Merhametinden kana kana içmek.

Sen mi geldin yine sözünü duymadan.

Yeter ki Rabbini ulula.

Yeter ki gel diyen bir Sahibinin olması.

Allah'tan gayrısını elinin tersi ile itmek.

Nefsinin arzularından arınma çabası.

Bu çabanın değer gördüğünü bilmek.

Nereye ve kime aidiyet ile bağlanmak gerektiğini bilmek.

Ey iman sen ne güzel şeysin!

Tüm noksanlıklardan münezzeh olanı sevdiren.

İman... 

Sahi nedir iman?

Nasıl görünür hale gelir?

Nasıl görünür de elinden tutar yüreğini kasvetten zihnini sefaletten kurtarır? 

İnsanın imanı dilinde ve amelinde gizlidir, ne varsa onu açığa vurur.

Kalbi iman ile dolu olan insan sinesinde saklı olan güzellikleri kendine saklamayı bilmez.

İmanı yüzünü süsleyen ve kalbini yumuşatan insanları seviyorum.

Sevdiğim imanın üzerimde görülmesini severim.

İnsan iman dolu kalbine tutunmalı.

Ayakların varsa yürürsün, kalbin varsa görürsün.

Ayakta iken gömülenler gördüm.

Yarın elbet sorulur.

Sadece iradesini devreye koymayan mümin acılar ve kederler içinde boğulur.

Çünkü hayat baktığın dağdan sana yansır.

Diklenmeden dik mi duruyorsun yoksa isyan mı ediyorsun, kendi sesin kendi kaderin olur.

İsyan edenler imanlarında değil gafletlerinde boğulur.

Tüm müstağniler seher vakitlerinde yorulur.

Kan kaybı seher vakti başlar isyanlar içinde olan için.

İman eden için öyle mi ? 

Serzeniş yüzünde belirir,  ziyadesiyle parlar gafleti derin hissiyatı sağır olan için.

Küfrünü gizlemeyenin zulmü önce kendini yakar.

Akar ırmak dolusu kanlar.

İman yoksa sine'ler yarınsız.

Seher vakti idi kanlar akıttınız.

Kan akıtanın zulüm ipini sarkıtanın ah'lar ve beddualardan geçen bir denizi vardır.

O denizin rengi kırmızı!

KIRMIZI!

Şiirlerimi eritti bu yangın.

Oysa benim yüreğim maviye meftundu.

Bilmediğin bir şey miydi bu? 

Serzenişin ziyası belirir, parlar imansızın öz'ünde...

Oysa o öz maviye meftun.

İman eden yüreğimle maviye hasret denizlerim var benim...

Süslemek isterim yeni baştan.

Hani bir istiğfara bakar.

Sanki ikinci kez doğmuşsun ana karnından öyle yaaa.

"İman edenler iman edin" ayeti inmemiş sanki.

"Mış" gibi davrananlara ibret olsun kıyamım diye yeniden dirildim.

Asıl dirilişe geç kalmadan geldim.

Buradayım Rabbim.

Alçaklıklar alçakta kalsın, serzenişler iman ile tutuşsun kırmızı olan denizlerimi maviye boyamak için yeniden geldim.

"Geç kaldın gelme" demiyorsun ya hani.

Bunu bilmek ne güzel hissettirdi bilsen.

Böyle bir Rabbi var ise insanın geç kalınmışlık ayağına dolanır mı? 

Serzenişlerden iman çıkaramayan

Kainatın matematiğini anlayabilir mi? 

Söyleyin anlar mı? 

Serzenişlerim ziyadesiyle parladı.

Buğulanan kalbimi sildim de geldim.

Hicretimin bilmem kaçıncı yılı.

Doğmalarıma şahit olmaya geldim.

Doğumlarımı asıl dirilişim için mazeret eyleyesin Ya Rab.

Eyleyesin e'mi kurban olduğum.

Zeyne'b  Taş