Bu Normal Değil Hiç Değil | Meryem Süveyda

Bu ölümler ölüm değil, normal hiç değil...

Bu acılar acı değil, normal mi? Hiç değil...

Çocuklar burada olmaz, böyle olmaz, bu hal üzere olmaz, bu hal üzere ölmez.

 Bunlar normal değil, hiç değil...

İpeksi bedenlerin tonlarca molozlar altında parçalanması normal değil, hiç değil...

İzlemek en zul olanı hiç normal değil...

Nasıl bir vahşet ?

Dalga dalga ve alıştıra alıştıra pozisyon alıyor, normal değil, fakat normalleşiyor...

Annelerin Meryem misali gökkubeyi sarsan sessiz çığlığı normal mi? . Hiç değil...

Gidişat hem sessiz hem çığırtkan hayra alamet değil, hiç değil...

Ürperiyorum!

Soluduğum hava katran, içten içe zehirleyen cinsten...

Hoyrat,arsız ve şer gidişat nasıl normal olabilir?

 Değil, hiç değil...

Bazı çocuklar uyurken sessiz olunuyor da bazıları ölürken... Hadi bu normal mi?

En korkunç haliyle değil,hiç ama hiç değil...

Çocuklara savaş açmış bir vahşete akıl almaz bir sümen altı oyunu ve karartma var.

Zaman unsuru dahi normalleştirmeye oynuyor.

 Ya normal mi? Değil...

Arşı alaya çıkan bir uğultu, bir inilti var; yeryüzüne düşecek izdüşümü korkutur beni... Puslu ve karanlık...

Gel gör ki tabiatın boşluk kabul etmeyen bir anayasası var oturur cuk diye, bazen yavaş yavaş bazen ansızın...

Karartılan deliller, göz ardı edilen hassasiyetler, sümen altı edilen tüm gerçekler hakkı ve hakkaniyetiyle oturur yerine.

Zamanı ve mekanı kollar bazen yavaş yavaş, bazen aniden...

Akıbet kaçınılmaz olur, yıkılır zulüm  saltanatı, kaskatı kesilir bedenler firavun misali...

Garabet ve zûl akış hak ettiği netice ile varır menzile ama en şaşırtıcı ama en kaçınılmaz NORMAL haliyle bu defa...