31 Mart Pazar günü gerçekleşen Mahalli İdareler Genel Seçimleri yurdun dört bucağında büyük bir olgunluk ve huzur içinde tamamlandı. YSK verilerine göre; 34 siyasi partinin katıldığı, 61 milyon 441 bin 882 kayıtlı seçmen için, 207 bin 848 sandık kuruldu. Katılım, diğer seçimlere kıyasla biraz düşse de ortalama yüzde 78,50 civarında gerçekleşti. Bu rakam Avrupa ortalamalarının çok çok üstünde bir rakam.

Sandıkların kapanmasında birkaç saat sonra seçimin renginin belirlenmesi, 12 saat geçmeden gayr-ı resmî sonuçların açıklanması, ülkenin kurumlarına olan güvenin ve demokratik olgunluğun göstergesi açısından oldukça kıymetlidir. Ayrıca muhalefet liderinin ve Sayın Cumhurbaşkanının seçim değerlendirmelerinde vermiş oldukları mesajlar da bu olguyu pekiştirmektedir.

Bizde, her seçimden sonra bir klasik haline gelen; ‘koyun’ muhabbeti, oylar çalındı, kediler trafoya girdi, elektrikler kesildi, şu kadar boş oy pusulası bulundu vs olurdu, bu seçimde bunları hiç işiten oldu mu? Niye, ne değişti kazanandan başka.

Küresel ısınmadan dolayı kediler bu mart sokağa çıkmadı, koyunları da biraz erkence davara saldık bu seçim.

Konuya mini bir hikâyeyle açıklık getireyim.

Köyün birinde harmana bir hırsız dadanmış. Ama bu hırsız çalmıyor, her gün bir harmanı yakıyormuş. Köylü bir tedbir düşünmüş ve köyün avaresini bekçi tutmuşlar. Akşam olmuş, bekçi evde, harmana gitmemiş. Eşi çıkışmış, niye görevinin başına gitmiyorsun, harman yanacak diye. Adam kendinden emin, rahat ol hanım, ben buradayken harmana bir şey olmaz demiş.

Seçimleri sonuçları üzerinden tartışmayacağım. Zira içerde ve dışarda beklenenden daha büyük makes buldu ve uzun süre de konuşulmaya devam edecek gibi.

Son zamanlarda yazılarımı seyrekleştirmiştim. Bunun önemli sebeplerinden biri, Gazze’yle ilgili yakıcı günden devam ettiği müddetçe başka konular, özellikle iç politika yazmamayı düşünüyordum. Ancak Gazze gündeminin yayılma eğilimi, Türkiye’yi içine çekme, hatta seçim sonuçlarını etkileme potansiyeli sebebiyle değerlendirmek istedim.

Ak Parti 22 yılın sonunda ilk defa geriye düşmüş, Ana Muhalefet Partisi az farkla da olsa öne geçmiş bulunuyor. Bu sonuç birçok kesimde şaşkınlığa sebep olurken, CHP tabanını şoke etmiş olmalı. Çünkü üst yönetimi de dahil kimse böyle bir başarı beklemiyordu. Buna hazır olduklarını da zannetmiyorum, hazmedebileceklerini de. Zira turpun büyüğü heybede netekim.

Ortada analistleri yanıltan, birçok anketörü şaşırtan bir manzara söz konusu. Evet, her şeyden önce bu bir yerel seçim; mahalli dinamikler, bireysel performanslar ön planda olması lazım. Ama başta İstanbul örneği bunu bozuyor. Terörün temsilcisi Dem partiyle ittifak, bavullarla taşınan şüpheli paralar, adayın vaatlerini bırakın yerine getirmesi; lakayt bir şekilde hatırlamıyorum demesi, karşısında iddialı projeleri olan, tutarlı bir adaya rağmen oyunu artırması, siyaset biliminde yeni bir sayfa açacağa benziyor.

Adaylarını yapay zekayla seçen partinin, seçmenini de yapay zekayla yönlendiriyor olması ihtimalini akla getiriyor. Vaziyet bir sosyal deney laboratuvarını çağrıştırıyor.

Ak Parti tabanı zaferlere tok. Onun için sandığa bile gitmemiş. Bir kısmının da küskün olması muhtemel.

Muhalif seçmen ise son iki seçimde ümitlerini törpüleyip, zafer açlıklarını tatmin etmek istiyor. Bu da onlara bir hırs ve zindelik sağlıyor.

Görünen o ki değişimin kerameti CHP tabanına yaramış ve Türk seçmeniyle aradaki buzları eritmiş.

Propaganda döneminin önemli başlıklarından birisi de İsrail’le ticari ilişkilerle ilgili iddialardı. Tartışmanın iyi yönetilememesi belli bir kesimi etkilemiş, tabanda gevşemeye sebep olmuş gibi.

Bu konuyu maddi olarak da siyasi açıdan da istismar etmek, adice ve ahlaksızca bir yaklaşımdır. Bunun altını çizelim.

Hükumetin resmi ağızla her şeyi açıklıkla konuşması mümkün olmayabilir. Ancak konuyla ilgili kurumların, adı geçen STK’ların sessizliği millette tereddüt oluşturdu. Yoksa Sayın Cumhurbaşkanının bu konuda ne kadar hassas ve samimi olduğu kamu alemin malumudur.

Gazze’ye insani yardımların BMGK kararlarına rağmen İsrail kontrolünde sokulabildiği bir ortamda, Gazze dışında işgal altındaki Kudüs ve Batı Şeria bölgesindeki Filistinlilerle yapılan ticaretin de İsrail gümrüklerinden geçtiği gerçeğini göz ardı etmek ne mümkün. Kaldı ki son TÜİK verilerine göre İsrail’e ihracat yüzde otuz gerilemiştir.

Ayrıca yıllarca biz İsrail’le diplomatik ilişkileri sıfırladık, aynı şekilde Mısır’la da. Bu dönemde oradaki kardeşlerimizle büsbütün irtibatlar koptu. Oysa bu tutumu da o günlerde aynı kesimler eleştirmekteydi.

Bütün bunların üstüne ilk tepki ve tebriklerin İsrail’den geldiğini de bir kenara not edelim.

Mevcut tablonun başkaca bazı sebepleri de olabilir; ekonomi, aday tespitleri, bürokratik atamalar gibi. Vakıa; seçmen böyle bir tercihte bulunmuş, hoşnutlukla kabullenmek lazım.

Millet öyle hassas bir terazi kurmuş ki; muhalefet erken seçim dahi isteyemiyor. İnce bir mesajla yerel seçimle genel seçimin karıştırılmamasını ihtar ediyor.

Hep söylenir ‘Türkiye’nin bir muhalefet sorunu var’ diye. Ak Parti muhalif kodlara sahip, hak ve adalet arayışıyla bugünlere gelen bir hareket. Bu seçim sonuçlarıyla Ak Parti kendi muhalefetini de kendi eliyle inşa ediyor. Buradan da 2028 seçilerine bir yol aralıyor.

Siyasetin duayen isimlerinden nakledilir; “İktidarın şöyle bir kuralı var: Siyasetle yönetime gelen siyasetle gider, ekonomi ile gelen ekonomi ile gider, ancak ilimle gelen muktedir olur, payidar kalır.”

Daha önce "Bu benim final seçimim" diyen Sayın Cumhurbaşkanına, 17 Mart’ta MHP Kurultayında Devlet Bey; "Ayrılamazsın, Türk milletini yalnız bırakamazsın”, diye bir çağrıda bulunmuştu. Bir sonraki dönem için yeniden aday olmasını istemişti. Tabi bunun için belli gerekliliklerin de olması lazım.

Naçizane kanaatim, ‘hitamuhu misk’ kabilinden, rahmetli Özal’ın tecrübelerini de hatırda tutarak, halefinin yolunu açıp, partinin kurumsal tekamülüne ön ayak olmasının, devlet ve milletin maslahatına daha münasip olduğudur.

Allah-u a’lem bi-s savap.