peki mustafa kemal desem, ama ne hatırlattığını söyleyemem…

neşet ertaş desem eğer aklınıza gelen
büyük bir ihtimalle
anadolunun yanık türkülerini dillendiren
saz ustası, dinlerken herkesimin çok zevk aldığı türkücü kişi akla gelecek.

arabesk desem eğer:
ferdi tayfur, müslüm baba falan …

volvo markasını duysanız sağlamlık ve güvenli araba oluşur akıllarda

konya şehirlerden bir şehirdir ama oluşturduğu çağrışım kimileri için dindar
veya seküler dünya için gerici! halkın yaşadığı insanların şehridir.

istanbul sadece büyük bir metropol değildir
hafızalara kazındığı şekli tüm dünyada çok özel bir başkenttir

peki mustafa kemal desem
ama  
ne hatırlattığını söyleyemem
çünkü kanunla koruma altına alınan
tarihi bir siyasi kişilikle ilgili kanaatinizi bildiremezsiniz...
yanlış anlaşılmasın; kötü söz zaten herkes için suçtur. bize de yakışmaz.
makul bir eleştiri bile işçimen savcılarımızı harekete geçirebilir.
5 yılla yargılanırsınız
çok ilginç...

peki “muhammed” desem
hangi muhammed? bile demezsiniz
o “el emin” olarak  işaret edilen aziz peygamber olarak hafızalara kilitlenmiştir.

ne mi derim?

dost, bilirsiniz yolu olmayan yerden defalarca gider gelirseniz
oraya iz yapar yol açarsınız.
çim, toprak olan yerden defaten geçtiğiniz yerde oluşan o patika yoldan bahsediyorum.

insan hayatı da buna benzer.
insanın yol ettiği ne varsa izi olur ve aynı toprak üzerinde açılan patika gibi
insanların hafızasına benzer izler bırakır. kazır!

bu bir kaç kere yapınca da olacak bir şey değildir.
hayatı boyunca yapa geldiği neyse insanın çevresine kazıdığı kendisiyle ilgili imajıdır.

marka olmak var ya çalışma ister kalite ister devamlılık ister.
“100 yıllık işletmeyiz” derken adamlar boşuna övünmüyor.
çünkü marka olmak emektir…

tam da onu söylüyorum işte
adamın da markası olur be dost
insanı diğerinden ayırt eden de o marka değeridir.

benim dediğim sadece üç beş kişinin kanaatı değil. yakın uzak dost düşman
kim varsa sizi tanıyan benzer düşüncesi varsa bu doğru bir kanattır
mesela “beş para etmez adam”  cümlesi veya “on numara beşyıldız”,
“adam gibi adam” tabiri kazanılmış en önemli değer ifade biçimidir

sahi şu marka değerimizi bi konuşsak diyordum;

sizi gördüklerinde veya isminiz kalabalık bir yerde geçince
ilk akla düşen acaba ne olur du ki?  önemli olan o…

‘iyi adam’, ‘güzel adam’, ‘’müslüman adam’
mesela ‘cömert adam’
mesela ‘mazlumların babası adam’ mı derlerdi?
yoksa
taşkınlıklarını alışkanlık haline getirmesi nedeniyle
cimri, zalim, sevimsiz, kötü, ayyaş, kıskanç, yalaka vs diye mi not düşülürdü

veya  bir de hiçbir şey söylenmez olanlar vardır.
bu yolda izi olmayan kalabalıkların yürüyüşüdür.
ne kadar ilginç değil mi?
bence çok problem bir kişiliğin tezahürü sanki
ot misali geçen bir ömrün hikayesidir böylesi kişiler.

esas gayesi yola taşkınlığı olmayan bir hayatı kazımak olan kişi
gök ehli için de arzdaki insanlar için de işareti benzerdir.
aman Allah’ım! yürüyüşümüz nedeniyle yola attığımız izler
başka alemlerden de şahitlikler dost ve düşmanlar kazandırıyor. valla!

geçen haftaki yazımızda
“her şey size ne hatırlatıyor?” diye sormuş ve dilimiz döndüğünce açıklamıştım.

şimdi daha önemlisi
“sizi görenlere ne hatırlatıyorsunuz?” sorusu
bence çok kallavi bir soru dost. valla!

sizi tanıyan insanlara
size baktıklarında neyi hatırlatırsınız?
diyorum, hele bi söyleyin!

ökkeş bana baktı, dur diye işaret verdi  ve
diyorsun ki sanki mustafam;

"ümmetimin en hayırlıları, görüldüklerinde ‘Allah hatırlanan’ kim­selerdir.
en şerlileri ise, söz götürüp getiren, birbirini seven insanla­rın arasını açan, suçsuz ve masumlara sıkıntı vermeyi meslek edinen kimselerdir." (Müsned, IV/277)
ve sustu

ilahi açtığımız yolu, yolun kıl!
bizi görenlerin aklına ‘Allah’ı düşüren’ bir yürüyüş nasip et
amin …

paylaşmaya değer gördüğünüz yazılarımın dilediği kısmı dahil dostlarınıza ikrama açıktır.
bir gönle daha temas etmek iyidir.valla!