Belkide ifade edemediğimsin

İlk doğduğun gün bütün dünyanın bana verilmişliği gibiydin. Daha erkendim! Daha cocuktum! Belkide çocukluğumun oyuncaklarindan biriydin benim için. Hani vardır ya çocukken insanın biriktirdiği oyuncaklar! Işte sen de benin için böyle oldun her zaman. Insan en sevdiği oyuncakları bir kenara ayırır ya işte sende benin için en sevdiğimdin içlerinde.

Bazen kıyamadığımdın, bazende kızıp küstüğüm oldun. Bazen sevgimden hirpaladigim, bazende içimde hapsettiğim oldun. Bazende küstüğüm darıldigim oldun! Ama hiçbir zaman dayanamadıgim oldun! 

Yeri geldi bir arkadaşım yeri geldi babamın kokusunu aradigim oldun. Yeri geldi evlâdım yeri geldi yoldaşım oldun. Ama hiçbir zaman sana küsemedim. Küsmemeliydim! Ama bazı şeylerin anlamlasmasi için uzaliklarim oldu! Hiç-bir zaman uzak kalmamıştım aslında. Her zaman gelip boynuma sarılmani bekledim belkide. 

Bazen kirdigim bazende sevdiğim oldun. Ama hepsi doğruyu bulmak doğruyu göstermek adına oldu. Elbette hayatın zorlukları ve bu zorluklar karşında nasıl doğru bir duruş sergilemek gerekirse öyle olmalıydı. 

Bazen sesim çok cıktı bazende çok kısık! Belkide sessiz kaldığım zamanlar oldu! Ama bunlar asla sana küstüğüm anlamın da olmadi. Belkide seni korumak, belkide sana yol göstermek adına oldu.

Nasıl sahip olabiliriz ki! Emanetçi degilmiyiz bu dünyada? Emanetin yerine ulaşması gerekmez mi? Asıl sahip olana yaraşır bir kul mu olmak!  yoksa şeytanın oyunlarına oyuncak mı olmak gerekir ki? Asıl soruların cevabını insan kendisi ile baş başa kaldığı zaman cevap bulur değil mi? 

Herşeyin en iyisini bilen ve bize yol bulmamız için kitabını gönderen Allah değil mi? Hani Hz. Lokman ne söylemişti çocuklarına? Onlara ne öğüt vermişti? Birçok kez okuduğunu ve okuduğumuzu bilirim! En anlam bulması gereken noktada imtihan gelir ve bulur değil mi?

Işte hep bu düşünceler ile sevdim seni. Rabbime emanet olduğunu biliyorum. O herşeyin en iyisini bilen ve yol gösteren. Umarım yolunu bulan ve Allaha yaraşır bir kul olman dileği ile. 

Aldırış etme sen! Ne kadar gözlerim nemlense de, ne kadar içim acisada Sen hala benim en degerlimsin...

Çünkü ben senin babanım...

En kıymetlime.......